شکری: به اسم خوش نشین به مردم تالش بزرگ ظلم شده است
جمعه, ۲۱ شهریور ۱۳۹۳، ۱۱:۱۹ ق.ظ
نماینده مردم ماسال، رضوانشهر و تالش در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اقتضای زندگی دامداران جهت گذران در ییلاقات گفت: به اسم خوش نشین ظلم در حق مردم تالش بزرگ می شود و به کسانی که تمام زندگی شان را به همراه دام به مناطق ییلاقی می برند خوش نشین می گویند.
به گزارش ماسال نیوز، محمود شکری در حاشیه جشنواره بومی محلی در روستای گنذر ماسال، ضمن اشاره به مباحث منابع طبیعی و احجاف در حق ییلاق نشینان شهرستان های ماسال، رضوانشهر و تالش گفت: به اسم خوش نشین، ظلم در حق مردم تالش بزرگ می شود و به کسانی که تمام زندگی شان را به همراه دام به مناطق ییلاقی می برند خوش نشین می گویند. وقتی من به عنوان دامدار تمام زندگی خود را بر می دارم (و می برم ییلاق) آیا گناه من این است که همزمان دامداری و کشاورزی می کنم؟
وی تأکید کرد: آیا آن دامداری که تمام اموال و دام خود را دو تا 6 ماه بر می دارد و به ییلاق منتقل می کند خوش نشین است؟!
نماینده مردم ماسال، رضوانشهر و تالش ادامه داد: «آقایان! علمای علم! خوش نشین آن کسی است که چادرش را بر می دارد و به همراه زن و بچه اش هر جا خوشش آمد پهن میکند و یک ساعت یا یک روز یا یک ماه در آنجا مستقر می شود».
محمود شکری افزود: یک دامدار تمام زندگی اش در ییلاق است و آن وقت منابع طبیعی بخشنامه می کند که این آقا خوش نشین است و به اینها خدمات ندهید!
وی خطاب به مسئولان منابع طبیعی گفت: باید آب و برق اینها را تأمین کنید. هر جا گیر کردید فرماندار فهیم و پر تلاش (آقای قاسم نژاد) که مشکلات را می داند به شما کمک می کند. من هم در خدمت شما هستم و باید تمام خدمات را به دامدارانمان بدهیم.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اقتضای شغل اینها این است که بخشی از عمرشان در قشلاق و بخشی در ییلاق است پس باید زندگی ییلاق و قشلاق این دامداران با هم ساخته شود.
شکری تأکید کرد: با کلمه خوش نشین به مردم تالش بزرگ ظلم شده است و باید این کلمه را در این منطفه جمع کنیم و بدانیم در تالش بزرگ خوش نشین نداریم.
انتهای پیام/
به گزارش ماسال نیوز، محمود شکری در حاشیه جشنواره بومی محلی در روستای گنذر ماسال، ضمن اشاره به مباحث منابع طبیعی و احجاف در حق ییلاق نشینان شهرستان های ماسال، رضوانشهر و تالش گفت: به اسم خوش نشین، ظلم در حق مردم تالش بزرگ می شود و به کسانی که تمام زندگی شان را به همراه دام به مناطق ییلاقی می برند خوش نشین می گویند. وقتی من به عنوان دامدار تمام زندگی خود را بر می دارم (و می برم ییلاق) آیا گناه من این است که همزمان دامداری و کشاورزی می کنم؟
وی تأکید کرد: آیا آن دامداری که تمام اموال و دام خود را دو تا 6 ماه بر می دارد و به ییلاق منتقل می کند خوش نشین است؟!
نماینده مردم ماسال، رضوانشهر و تالش ادامه داد: «آقایان! علمای علم! خوش نشین آن کسی است که چادرش را بر می دارد و به همراه زن و بچه اش هر جا خوشش آمد پهن میکند و یک ساعت یا یک روز یا یک ماه در آنجا مستقر می شود».
محمود شکری افزود: یک دامدار تمام زندگی اش در ییلاق است و آن وقت منابع طبیعی بخشنامه می کند که این آقا خوش نشین است و به اینها خدمات ندهید!
وی خطاب به مسئولان منابع طبیعی گفت: باید آب و برق اینها را تأمین کنید. هر جا گیر کردید فرماندار فهیم و پر تلاش (آقای قاسم نژاد) که مشکلات را می داند به شما کمک می کند. من هم در خدمت شما هستم و باید تمام خدمات را به دامدارانمان بدهیم.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اقتضای شغل اینها این است که بخشی از عمرشان در قشلاق و بخشی در ییلاق است پس باید زندگی ییلاق و قشلاق این دامداران با هم ساخته شود.
شکری تأکید کرد: با کلمه خوش نشین به مردم تالش بزرگ ظلم شده است و باید این کلمه را در این منطفه جمع کنیم و بدانیم در تالش بزرگ خوش نشین نداریم.
انتهای پیام/
۹۳/۰۶/۲۱